Truizmem jest twierdzenie o odradzaniu praktyk interwencyjnych w dzisiejszej gospodarce globalnej oraz powrocie do aktywnej polityki gospodarczej państw i podmiotów publicznych. Trudno też nie zauważyć, że płaszczyzną walki są relacje handlowe, a więc globalne łańcuchy logistyczne, w ramach których poszczególne państwa zawzięcie walczą o wyższą pozycję, przewagi technologiczne i konkurencyjne, w końcu o miejsca pracy i tzw. local content. Czy jednak interwencja publiczna w zakresie łańcuchów dostaw i walk o przewagi konkurencyjne na arenie międzynarodowej może być także domeną samorządów terytorialnych?
Zakres przedmiotowy polskiej ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa został wyznaczony dosyć szeroko. Zgodnie z tym aktem normatywnym najważniejszym instrumentem polityki regionalnej województw jest Strategia Rozwoju Województwa, stąd to od zainteresowanego podmiotu regionalnego zależy, jakie branże gospodarcze i jakie przedsięwzięcia rozwojowe i inwestycyjne będzie wspierać. Województwo nie posiada uprawnień do stanowienia aktów prawa miejscowego ani świadczenia usług na rzecz obywateli w takim zakresie jak gminy i powiaty, nie realizuje też wielkich inwestycji o kosztownych budżetach, jego rolą jest raczej „pomysł na rozwój” – na pozór rzecz banalna, jednak o doniosłym znaczeniu w dzisiejszych czasach potęgującej się złożoności relacji międzynarodowych, w ramach której potrzeba sporego wysiłku myślowego, aby znaleźć taką formę interwencji, która zapewni przewagę nad konkurencją.
Dostęp do dalszej treści jest ograniczony tylko dla prenumeratorów. Zaloguj się lub zarejstruj przy użyciu kodu zaproszenia, który otrzymałeś/otrzymasz wraz z prenumeratą.
